Hoeveel dagen na overlijden vindt de begrafenis plaats?

Facebook
Twitter
LinkedIn

Vaak één van de eerste vragen die een familie stelt na het overlijden: “Wanneer is de afscheidsviering?”.

Kostbare dingen vragen tijd

Toen mijn vader stierf was ik zelf nog maar een paar maanden bezig als begrafenisondernemer. Wat heeft het ons deugd gedaan dat we de ‘tijd’ zelf in handen konden nemen want ‘Kostbare dingen vragen tijd’. En ja, het afscheid van mijn vader hebben wij als iets heel kostbaars mogen beleven net doordat er ‘tijd’ was. Elke stap hebben we heel bewust gezet, zonder druk, zonder haast. We gunden het onszelf en ook de omgeving om voor elke stap de tijd te nemen die nodig was. Ik kijk met veel dankbaarheid terug op die dagen tussen overlijden en uitvaart, de tijd stond stil en we voelden dat het goed was.

De tijd mag best even stil staan

Op het moment rond overlijden mag de tijd best even stil staan.

Geen enkel moment in het leven waar de liefde zich zo puur toont als op het moment van de dood. En van hieruit neem ik jullie mee om het afscheid vorm te geven.

Ook hier staat De Kracht van Afscheid voor.

Hoe persoonlijker je het afscheid wil maken, hoe meer tijd het vraagt

En wie zegt dat dit allemaal op een paar dagen geregeld MOET zijn?
Ook al klinkt het tegenstrijdig, probeer van de tijd tussen overlijden en uitvaart te genieten. Het enige wat op dat moment echt belangrijk is, is goed voor jezelf te zorgen.

Heen en weer tussen denken en voelen

Tussen overlijden en uitvaart moet er veel geregeld worden en ga je sowieso door een emotionele rollercoaster.

Je wordt heen en weer geslingerd tussen denken en voelen en dan is tijd een heel relatief begrip omdat je gewoon de tijd nodig hebt om elke stap die gezet wordt te laten doordringen.

En neen, dit gaat niet zonder verdriet of pijn maar net doordat je elke emotie toelaat, geef je jezelf de kans om op adem te komen. Alles gaat stap voor stap, net om niet het gevoel te krijgen van ‘geleefd te worden’.

Stap voor stap

Als we na overlijden samen zitten om de praktische zaken te bespreken dan is vaak één van de eerste vragen die gesteld wordt: wanneer vindt de begrafenis plaats?

Daarop stel ik dan de vraag: “Hoe zien jullie de afscheidsviering, wat zijn jullie verwachtingen, jullie wensen?”

Alles hangt af van wat jullie zelf in handen willen nemen.
Denk daarbij aan de laatste verzorging voor het opbaren, het ontwerpen van de rouwbrief, eigen teksten schrijven, een herinneringsprentje, groetmoment(en) voorzien, een eigen ritueel, …

Begrafenis of crematie?

Meestal komen we ergens tussen 6 en de 9 dagen na overlijden uit.
Wanneer er gekozen wordt voor een crematie, dan is tijd zeker geen punt.
Bij een begraving speelt tijd wel enigszins mee omdat het lichaam niet onbeperkt in tijd opgebaard kan blijven.

Anders mogen zijn of Anders dan gewoon

Afscheid in de tuin

Zeven dagen deden we erover om de afscheidsviering van F. vorm te geven. In zijn eigen tuin. Het was de plek bij uitstek, die hem tijdens zijn leven zo dierbaar was dus de keuze was simpel: daar zouden we afscheid nemen. Familie en vrienden vertelden hoe helend ze het hadden ervaren om de ceremonie in de tuin te beleven, een plek die ook voor hen heel bijzonder was. Ze hadden er immers zelf zo vaak met F. gezeten om over het leven te filosoferen. En die zondag nog eens, voor een laatste keer.

Afscheid in het bos

Negen dagen na het overlijden van J. trokken we met familie en vrienden het bos in voor een stiltewandeling. We sloten samen de ceremonie af met een kop warme chocomelk.

Afscheidsfeest

S. had haar viering zelf voorbereid en haar wens was het om familie en vrienden ’s avonds samen te brengen. Zo gebeurde het ook, 2 weken na haar overlijden. Met een kleine kern werd de plaatselijke parochiezaal overdag in gereedheid gebracht en ’s avonds zakte iedereen af: kostbare herinneringen werden gedeeld en hoe moeilijk ook, het werd voor velen een avond om nooit te vergeten.

Heilige stilte om te koesteren

Het antwoord op de vraag hoeveel dagen na overlijden vindt de begrafenis plaats, moet ik jullie schuldig blijven. Zelf noem ik de tijd tussen overlijden en uitvaart ook wel eens ‘een heilige stilte om te koesteren’. En hoe lang die stilte mag duren bepalen jullie helemaal zelf.